Het is altijd weer een hele klus om de grondoorzaak van een problematische situatie te kunnen vatten. Wie we ook aan tafel krijgen. Het gaat namelijk veel dieper dan de symptomen die we zien aan de oppervlakte. Het vraagt bereidheid en doorzettingsvermogen om genuanceerd te willen onderzoeken wat er daadwerkelijk speelt. Het vraagt moed.
Zie je het verschil tussen de aanleiding en de root-cause van jouw (bijna)conflict? Ben je je bewust van onderliggende dynamieken? Ben je bereid naar jezelf te kijken en wat je dwars zit? En als je dat weet, kun je dat ook benoemen naar de ander(en)?
Iedere keer is het weer verrassend op welke root-cause we uitkomen. Maar als de kern van zaken wordt uitgesproken, is het alsof de donkere wolken ineens wegtrekken en het opklaart. Alsof de tijd even stil staat en het wezenlijke wordt aangeraakt. Dan lijkt alles samen te vallen, op z’n plaats te vallen, als een kwartje, een eye-opener.
We lijken weinig tijd te hebben om stil te staan. Maar wat tijdens echte gesprekken gebeurd is levensveranderend.